7 Temmuz 2008 Pazartesi

closer now to death
the blossom heavy lime tree
my childhood lingers

ölüme ne kadar yakın
unutulmaz çocukluğumun
ağır çiçekli ıhlamur ağacı

la mort est tant proche
du tilleul aux fleurs pesantde
mon enfance inoubliable

Yelda Karataş

Grand Prix du 10. international Mainchi Haiku-Japon

Türkçe'den Fransızca'ya çeviri, Senem Zeynep Uysal

6 Temmuz 2008 Pazar





ÖTE ÇAĞIN GÜLÜ

-
Turgut Uyar’a saygımla


Ah bir tek hançerle açılır
Aşkın yarası
Kanamaz gül solmayınca tarih

Kalbe çizili ne varsa artık mor
Suskunluk çağındayız ey ömrüm
Yalan seni seviyorum sözü
Dedim kaç kez ay vahşi evren arsız
Umudu vuruyorlar gözyaşlarını saymadan

Bizi de yazacaklar uyaksız bir şiir gibi
Bir gönlün içine girmeden solacak ömrümüz
Yok mu göğü savunacak
Kalbimin sarkacına gül bağlayacak gül ağlayacak

Unut vuslatın müjganını hayat taş üstüne taş
Yarin bahçesi solgun yüzümüz tarumar
Yeter kanayan su akmasın
Gül çağına kurban olsun Aşk

Yelda Karataş




AŞK İLE BİR DAHA

Elleriyle ölçüyor herkes biliyorum
Bir masanın kalpteki büyüklüğünü
Ama her aşkın sonuna kefil bulunmuyor
Ne eklesem ucuna yetmiyor hatıraların

Hangi aşk yarım kalmış ki
Bir hançer çekildiyse kalbimizden
Deli serçe serinliği uçtuysa göğe
Hangi aşk boşa çalınmış dudağımızdan
O yaralı hece

Gözleriyle ölçüyor herkes biliyorum
Bir sokağın yalnızlığını
Ah o yaz gecesini sorgularken ceplerimde ellerim
Belki bin kez böyle şiir yazıyorum

Ah kalbimle soruyorum bir daha
Ayrılık mı ölçer bir aşkın yaşanmışlığını
Aşk ile bir daha…
Yelda Karataş